اجماع براي حفظ امنيت

مشخصه مهم نظام‌هاي مردمسالار به رسميت شناختن اختلاف‌نظرها است. نظرها و ديدگاه‌ها به طور طبيعي در حوزه‌هاي مختلف يكسان نيستند. احزاب و گروه‌ها در مسائل مختلف اجتماعي، سياسي و فرهنگي ديدگاه‌هاي متفاوتي دارند و قرار هم نيست كسي ديدگاهش را به نفع ديگري كنار بگذارد. با اين حال وجود تشنج و تنش در كشور بسيار آسيب‌زا خواهد بود. مهم‌ترين روش براي رسيدن به اجماع اين است كه همه در چارچوب قانون اساسي نقطه نظرات‌شان را مطرح كنند و اختلاف‌نظرها موجب هتك حرمت نباشد. احترام همه جريان‌هاي مخالف بايد نگاه داشته شود. نبايد به يكديگر توهين كنيم و مقامات قضايي در اينگونه موارد بايد برخورد كنند. اگر حرمت اشخاص و تفكرات مختلف را نگاه داريم، مي‌توانيم از نظرات مختلف و بعضا مخالف براي حركت رو به رشد و توسعه كشور بهره بگيريم. در كشورهاي پيشرفته دنيا نيز احزاب مختلفي وجود دارند كه در مسائل مختلف الزاما ديدگاه واحدي ندارند اما تلاش مي‌كنند تا از طريق مجاري قانوني نظرات‌شان را به كرسي بنشانند و مطرح كنند. در دنيا انتخابات به رسميت شناخته شده و بهترين روش است براي اينكه ديدگاه مخالف دولت مستقر براي پياده كردن نظراتش دست به كار شود. هر حزبي تفكرات خود را ارايه مي‌كند و مردم نيز پاي صندوق‌هاي راي يكي از ديدگاه‌ها را انتخاب مي‌كنند. اكثريت وقتي راي آورد، اقليت قانونا و اخلاقا به احترام نظر اكثريت كنار مي‌رود و دولت مستقر را نقد مي‌كند تا زماني كه او هم بتواند طرفداران بيشتري براي تفكر خود به دست آورد. در همه كشورها اختلافات سياسي و ديدگاهي از راه قانون بيان و حل مي‌شوند. در ايران نيز اين راه بايد در پيش گرفته شود. متاسفانه برخي از گروه‌هاي سياسي حاضر نيستند تا از مجاري قانوني ديدگاه‌هاي خود را مطرح كنند. در شرايطي كه اقليت نتواند تن به قانون دهد مقامات قضايي دست‌به كار مي‌شوند. وجود آرامش در جامعه پيش زمينه حل اختلافات و مشكلات كشور است. در شرايطي كه منطقه اوضاعي بحراني را تجربه مي‌كند و تروريسم در منطقه گسترش پيدا كرده، اجماع و انسجام ملي با حفظ اختلاف ديدگاه‌ها و نظرها بسيار اهميت دارد. در نگاه كلان و منافع ملي مانند استقلال، امنيت و مصالح بلندمدت كشور اختلافي بين جناح‌ها وجود ندارد. اگر اختلافي وجود دارد در روش‌ها است. همه فعالان سياسي در يك كشتي نشسته‌اند و اگر اين كشتي صدمه ببيند همه آسيب مي‌بينند. هر حركتي كه به كيان و تماميت كشور آسيب بزند، به همه ضرر مي‌زند. از اقداماتي كه چنين نتيجه‌اي دارد، بايد خودداري كنيم. رفتارهايي مانند آنچه در هتك حرمت رييس‌جمهور در روز قدس انجام شد، آب به آسياب دشمن ريختن است و بايد از آن دوري كرد.