آنها دانشجو بودند نه مشتري
يكي از دانشجويان پسر به راننده اعتراض كرد چرا راننده ايستگاه كتابخانه توقف نكرده، پاسخ رحمان عقلمند اما خبر از فاجعه مي‌داد؛ اتوبوس ترمز بريده بود. دانشجويان از هراس انتهاي اتوبوس جمع شده بود و عقلمند در فكر اين نبود كه با بيرون پريدن جان خودش را نجات دهد. او نتوانست جان خود و 9 نفر ديگر را نجات دهد و ايران سوگوار حادثه‌اي شد كه به راحتي قابل پيشگيري بود. در واكنش به اين فاجعه شنبه 8 دي دانشجويان علوم تحقيقات در ميدان دانش اين دانشگاه تجمع كرده و خواستار استعفاي مسوولان شدند و كاربران توئيتر تا عصر يكشنبه در هشتگ «علوم تحقيقات» به اين ماجرا توجه كردند. آنچه مي‌خوانيد بخشي از پيام كاربران توييتر فارسي است كه در اين زمينه به اشتراك گذاشته‌اند:
«يكي از بزرگ‌ترين تجمعات صنفي دانشجويان در دو دهه اخير امروز در دانشگاهي برگزار شد كه مسوولانش در سال‌هاي اخير اجازه فعاليت هيچ تشكل صنفي را در آن صادر نكرده اند»، «طيف‌هاي سياسي حاكميت سال‌ها سر تصاحب منابع مالي و مديريت سياسي دانشگاه آزاد بر سر و كله هم زدند. واحد علوم تحقيقات را با كوه‌خواري رسما نوك قله ساختند و در همه اين مدت از شكل‌گيري تشكل‌هاي مستقل دانشجويي كه پيگير امور صنفي باشند جلوگيري كردند»، «نماينده دانشجويان صريحا اعلام مي‌كند كه اين تجمع تجمع سياسي نيست و فقط براي مطالبات دانشجويان واحد علوم تحقيقات است»، «خون هم كلاسي‌هاي من ارزش يك عذرخواهي را نداشت؟!»، «تا اين لحظه هيچ مسوولي در رابطه با حادثه اتوبوس مرگ دانشگاه آزاد استعفا نداد و حتي عذرخواهي هم نكرد!»، «سارا نتوانست از پايان‌نامه‌اش دفاع كنه و پدرش هم بعد ميليون‌ها تومان ريختن در حساب دانشگاه آزاد نتوانست اين لذت دفاع فرزندش را بچشد، هر دو در اتوبوس علوم تحقيقات جان باختند، واقعا چرا بايد جشن آنها عزا ميشد»، «دانشجويان خواستار محاكمه مسوولان دانشگاه آزاد شدند»، «ديروز تو محل حادثه براي اتوبوس دانشگاه آزاد از رييس واحد علوم تحقيقات پرسيدم آيا اتوبوس فرسوده بوده؟ گفت «نه اصلن. اولين شرط به‌كارگيري اتوبوس‌هاي اين خط داشتن معاينه فني است.» امروز پليس راهور خبرداد كه معاينه فني اتوبوس منقضي شده و از سال ۹۱ تو سن فرسودگي بوده»، «تسليت كافي نيست اما به عنوان يك دانشجو اين نهايت توان‌مان در هم دردي با خانواده‌هايي است كه جوان‌شان را از دست دادند»، «چه يه مدرسه توي زاهدان، چه يه دانشگاه توي تهران، همه مون زخمي از يه درديم»، «تو دل پدر و مادرشون چي مي‌گذره شايد ميگن كاش آنقدر آرزو نمي‌كرديم بچه‌مون بره دانشگاه» و «چرا فرار مغزها نه؟ وقتي تو دانشگاه هم امنيت جاني وجود نداره. باور بفرماييد هرجاي دنيا اين اتفاق رخ مي‌داد وزير علوم و رييس دانشگاه استعفا مي‌كردند».