تو ره‌گشاي كوكبه شاه دين شدي
حسين منزوي
از جانب خداي تعالي گُزين شدي/ آيينه‌دار حُسن جهان‌آفرين شدي
زيبا به خلق و خلُق و به روي و موي هم/ مجموعه محاسن روي زمين شدي
گرچه حسن به معني زيباست، ليك تو/ پيشي ز خويش جُستي و زيباترين شدي
بعد از علي به باغ امامت دوم گلي/ در بوستان عصمت اگر چارمين شدي
صلح تو خود مقدمه جنگ كربلاست/ تو ره‌گشاي كوكبه شاه دين شدي
علم از نبي گرفته، شكيبايي از امام/ وان‌گاه بر رسول و علي جانشين شدي
اي تابناك اختر چرخ ولا! حسن!/ اي آنكه خود به نور ولايت عجين شدي