سالي كه گذشت
از طرف ديگر عده‌اي از سخنرانان اصولگرا مردم را به دعوت همه‌جانبه در انتخابات دعوت مي‌كردند و به آنها نسبت به خطر ليبرال‌ها و مرعوبين غرب و افراد مورد حمايت انگليسي‌ها، هشدار مي‌دادند. اما ديديم و ديدند كه نه طرح بازداشتن عموم مردم از شركت در انتخابات، موفق از آب درآمد و نه هشدارهاي مكرر براي راي ندادن به ليست مثلا مورد حمايت انگليسي‌ها راه به جدايي برد.
بر اين اساس يكي از مهم‌ترين پيروزي اصلاح‌طلبان در سال 94، همانا رويكرد مردم به حمايت از اصلاحات بود كه خود را در انتخابات مجلس خبرگان – با راي بالاي حاميان اصلاح‌طلبان – و مجلس شوراي اسلامي – با راي مورد نياز ليست ائتلاف اصلاح‌طلبان – نشان داد.
پيروزي ديگر حاميان و هواداران اصلاحات در سال 94، موفقيت آنان در به انجام رساندن برجام بود. وقتي حسن روحاني در خرداد سال 92 با پشتيباني اصلاح‌طلبان به پيروزي رسيد، به سمت و سوي اجراي وعده‌هاي خود رفت كه يكي از آنها، حل دعواي ايران و كشورهاي بزرگ بر سر مساله هسته‌اي بود.
دولت يازدهم كه تا اندازه‌اي، اميد اصلاح‌طلبان در دوره برخورد با اصلاحات بود، تلاش بي‌وقفه‌اي را پيگيري كرد تا بالاخره با همه كارشكني‌هاي افراطيون، برجام يا برنامه جامع اقدام مشترك، به تصويب طرف‌هاي خارجي و رهبران ايران رسيد و سايه شوم جنگ و ناامني را از كشور و مردم ايران برطرف كرد.
همين موفقيت دولت در به سرانجام رساندن برجام كه حاصل زيركي و دانايي تيم مذاكره‌كننده به ويژه محمدجواد ظريف وزير شايسته امور خارجه كشورمان بود، پيروزي نسبي اصلاح‌طلبان را در اسفندماه جاري رقم زد.
اين پيروزي كه قدرت و توان دولت يازدهم به رياست دكتر روحاني را در سال 95 بالا مي‌برد و آثار خوب آن براي مردم محسوس خواهد شد، انتخابات بهار سال 96 را براي روحاني قابل پيش‌بيني مي‌كند و آن پيروزي او و به كارگيري اصلاح‌طلبان بيشتر در دولت دوازدهم خواهد بود. البته اين پيش‌بيني، مبتني بر روال جاري سياست و مديريت در كشورمان است و به نظر نگارنده يك واقع‌بيني ناروا نيست.
سال 94، سال خوبي براي اصلاح‌طلبان بود و سال 95، سال بسياري بهتري خواهد بود.