يك واكنش و يك ديدگاه نسبت به نامه
دكتر نعمتالله فاضلي: دليل تهيه و امضاي اين نامه را امكان بيشتر براي گفتوگوي اجتماعي و طرح مساله آموزش در ايران، در ماههاي قبل از انتخابات ميدانم. مساله آموزش ما اين است كه نسل جوان، آموزشهاي لازم براي زندگي در قرن بيست و يكم از جمله سواد عاطفي، سواد اجتماعي و فرهنگي، سواد رسانهاي، سواد شهروندي و اقتصادي را نميبيند. محمدامين قانعيراد: معمولا در طول سالهاي گذشته و در ادوار مختلف برگزاري انتخابات رياستجمهوري به مقوله آموزش پرداخته نشده و در خصوص مفاهيمي چون تعليم و تربيت، مدرسه و آموزش بحث جدي نشده است. معمولا در همه انتخابات، مسائل اقتصادي و تا حدي مسائل سياسي در كانون تبليغات بوده ولي در خصوص مسائل تعليم و تربيت بحثي نميشود. اين در حالي است كه مقوله آموزش و مدرسه يك امر اجتماعي مرتبط با شكلگيري شخصيت شهروندان است. اصولا تعليم و تربيت براي نسل آينده اين كشور است و نقش مدارس هم بيشتر به آينده فرزندان اين كشور مرتبط است. كانديداها همواره به مطالبات كوتاهمدت توجه ميكنند.
ضرورتي كه موجب نگارش اين نامه شد توجه به اين مسائلي بود كه ذكر شد. ما در اين نامه تاكيد كردهايم كه نبايد به مقوله تربيت انسانها نگاه ابزاري داشته باشيم. حتي اين نگاه كه ما بايد به فكر سازندگان اقتصاد آينده اين كشور باشيم يك نگاه ابزاري است زيرا در اين نگاه انسانها ابزار اقتصادند و خودشان فينفسه اهميت ندارند. اين نگاه ابزاري خطرناك است زيرا به اكنون و حال كنوني دانشآموزان نميپردازد، اين در حالي است كه ما بايد به زندگي جمعي دانشآموزان اهميت بيشتري بدهيم.