چرا تفكيك وزارتخانه‌ها
اما به هر حال هيچ‌كس آن را سامان نمي‌دهد. دولت را براي يك گوشت دايم به اين سمت و به آن سمت مي‌كشند. چه كسي بايد اين تعادل بازار، عرضه، تقاضا و قيمت را سازمان‌مند كند؟ همچنين ذخيره‌سازي‌هاي كالاهاي اساسي را چه كسي بايد مورد نظارت قرار دهد؟ تمام اينها وظايف بخش بازرگاني است. امروز بازرگاني بخشي است كه بسياري از مسائل عمده جهان در آن متمركز شده و حتي به ابزاري تبديل شده براي اعمال فشار بر ديگر كشورها، درنتيجه سياست درست در اين بخش مي‌تواند اين فشارها را تعديل كند. امروز دونالد ترامپ با فشار بر اين بخش قصد دارد جهان را در خدمت اهداف ايالات متحده قرار دهد. هماهنگي سياست خارجه ايران در منطقه و جهان ضرورت همين بخش بازرگاني است كه هم توسعه و هم امنيت به ارمغان مي‌آورد. بازار 400 ميليون نفري كه در اطراف ايران قرار دارد فرصتي است براي توسعه كه اگر از آن درست استفاده نشود، كشورهاي همسايه را تبديل به تهديد مي‌كند. با اين وجود ايران در منطقه ژئوپولتيك مناسبي قرار دارد و مي‌تواند هاب منطقه باشد. رابطه مستقيم بازرگاني با تحريم‌ها عليه ايران باز هم جايگاه اين بخش را ارتقا مي‌دهد و ثابت مي‌كند يك معاونت امكان رسيدگي به همه اين مسائل را ندارد. در بخش صنعت نيز متاسفانه دولت فعلا نقش محوري دارد. تمام ماموريت‌هاي دو وزارتخانه بازرگاني و صنعت به قوت خود باقي ماندند و در حال حاضر ادغام اين دو فقط ظرفي ناكارآمدتر از گذشته ايجاد كرده است. چاره‌اي جز تفكيك باقي نمانده و شرايط موجود كشور نشان مي‌دهد ادغام نه مردم را راضي كرد و نه دولت را راضي، درنتيجه چاره كار بازگشت به ابزاري است كه رسيدن به اهداف را تسريع مي‌كند.