ميراث هادي فهيمي
رضا گلجاني
براي تبديل شدن به يك متخصص حيات‌وحش شدن موفق، علاوه بر تحصيلات دانشگاهي بايد كارآموزي هم كرد. تجارب ميداني مهمي وجود دارند كه شايد چندان قابل لمس در كتاب‌ها و كلاس‌ها نباشند و بايد آنها را در بيابان، كوه و جنگل از باتجربه‌ترها ياد گرفت. با اين وجود، رشته‌هاي مربوط به حيات‌وحش دوره كارآموزي رسمي ندارند و ياد گرفتن و كسب تجربه در مهارت‌ها و مفاهيم كارهاي ميداني عمدتا بستگي به انگيزه و دسترسي به افراد باتجربه در كار ميداني دارد. هادي فهيمي ويژگي اخلاقي ويژه‌اي داشت. انگار كه در ژن‌هايش كدگذاري شده باشد، بدون منت، بدون قضاوت كردن، بدون در نظر گرفتن دوري و نزديكي افراد به خود، به هر كسي كه علاقه‌مند به يادگيري علوم و فنون حيات‌وحش بود مهارت‌ها و دانش كار ميداني خود را منتقل مي‌كرد. هميشه دوست داشت در كارهاي ميداني، يك يا چند نفر علاقه‌مند به مهارت‌آموزي را با خود همراه كند. گويي خواسته يا ناخواسته مي‌خواست اين خدمت عام‌المنفعه را به عنوان ميراثي از خود به جاي بگذارد. ميراثي كه مي‌تواند توسط ديگران امروز ادامه‌دار شود و كساني كه ديروز از فهيمي‌ها مهارت كار ميداني كسب كرده‌اند آن را به نسل‌هاي جديدتر به عنوان يك خدمت عام‌المنفعه براي حفاظت بهتر از حيات‌وحش اين مرز و بوم، انتقال دهند. روحش شاد و يادش گرامي.