دیدار محمدرضا عارف ، معاون اول ريیسجمهور با دبیر کل سازمان ملل متحد
موضوع هستهای ایران باید از طریق دیپلماتیک حل شود
پيام صريح، دقيق و راهبردي جمهوري اسلامي ايران از زبان معاون اول رييسجمهور، با محورهاي توسعه ترانزيت، صلح منطقهاي، محكوميت تجاوز و ارايه الگوي مشاركتمحور در روابط بينالملل در سومين كنفرانس كشورهاي در حال توسعه محصور در خشكي در تركمنستان قرائت شد. دكتر عارف اعلام كرد كه جمهوري اسلامي ايران، هرگز آغازگر جنگ نبوده، اما در برابر هر متجاوزي از تماميت ارضي خود با تمام قوا دفاع خواهد كرد. اين بخش از سخنان معاون اول با واكنشهاي حمايتي بسياري از كشورهاي حاضر مواجه شد. وی بخش مهمي از سخنراني خود را به نقش جمهوري اسلامي ايران در توسعه زيرساختهاي حملونقل و ظرفيتهاي ترانزيتي منطقهاي اختصاص داد. او با اشاره به موقعيت ژئوپليتيكي ايران كه مركز اتصال سه قاره آسيا، اروپا و آفريقا است، گفت: جمهوري اسلامي ايران با دارا بودن ۱۵ هزار كيلومتر شبكه ريلي، ۲۵۰ هزار كيلومتر جاده، ۱۶ بندر تجاري دريايي، ۱۶۷ مركز گمرك و ۵۴ فرودگاه، آماده پذيرش و همكاري ترانزيتي با كشورهاي محصور در خشكي است. او با تأكيد بر دستيابي ايران به ركورد تاريخي ۲۰ميليون تن ترانزيت كالا در سال گذشته، از اين موضوع به عنوان نماد همكاري سازنده منطقهاي و بهرهگيري از ظرفيتهاي مشترك ياد كرد.
در بخش پاياني سخنراني، دكتر عارف با لحني تأثيرگذار به فاجعه انساني در غزه اشاره كرد؛ جايي كه مردم محصور، قرباني جنايتهاي بيپايان رژيم صهيونيستي هستند. حمله به صفوف گرسنگاني كه در انتظار تكهاي نان و جرعهاي آب هستند، مصداق بارز جنايت جنگي و جنايت عليه بشريت است. او سكوت جامعه جهاني و مدعيان حقوق بشر را در قبال جنايات صهيونيستها در غزه، «قضاوتشدني» از سوي تاريخ و وجدان بشري دانست و خواستار اقدام فوري بينالمللي براي شكستن محاصره اين منطقه شد.
در حاشيه اين كنفرانس، دكتر عارف ديدارهاي دوجانبه مهمي با سران كشورها برگزار كرد.
٭ ديدار با رييسجمهور ارمنستان و تأكيد بر همكاري در زمينه ترانزيت، انرژي، هوش مصنوعي و فناوري
٭مذاكره با رييس شوراي رياستي ليبي و حمايت از گفتوگوي ملي براي حل بحران داخلي آن كشور
٭رايزني با دبيركل سازمان ملل متحد درباره تحولات منطقه و تجاوز اخير به ايران
در تمامي اين ديدارها، پيام اصلي معاون اول، حمايت از راهحلهاي سياسي، تقويت همكاريهاي منطقهاي و مقابله با يكجانبهگرايي بود.