مسعود پزشكيان، نايب‌رييس‌مجلس:
بيشتر وزارتخانه‌ها سياسي‌شده‌اند
گروه سياسي| نايب‌رييس مجلس، با بيان اينكه نمي‌توان با تغيير وزرا، سيستم را اصلاح كرد، گفت: هر شخصي كه كارشناس‌تر باشد بايد در كابينه حضور داشته باشد. به گزارش خانه ملت، جمله‌هاي كليدي اظهارات مسعود پزشكيان به شرح زير است:
تيم اقتصادي دولت جديد تغيير چنداني نكرده است و نه تنها تيم اقتصادي دولت جديد قوي‌تر نشده بلكه يك پتانسيل و مهره خوب به اسم طيب‌نيا را نيز از دست داد، چراكه طيب‌نيا فردي با تجربه بود و كرباسيان نيز كه به جاي وي معرفي شده يكي از معاونان طيب نيا بوده و اينكه چه اتفاقي افتاده كه طيب نيا برداشته شده و آقاي كرباسيان آمده و چه برنامه‌اي براي اين وزارتخانه دارد، مشخص نيست.
طيب‌نيا از لحاظ علمي و تجربه كاري در سطح بالايي بود و دولت بايد توضيح دهد كه چگونه طيب‌نيا برداشته شده و يكي از معاونان وي در سمت وزارت امور اقتصادي و دارايي دولت دوازدهم منصوب شده است.
بنده معتقد به تغييرات زياد در سيستم نبودم، تغيير بايد در جهت‌گيري‌ها و مهارت‌هاي وزرا ايجاد شود و اگر شخصي در سيستم اشتباهي انجام داده، بايد اشتباهات وي اصلاح و نقاط مثبت تقويت شود.
هر شخصي كه بخواهد وارد كابينه شود بايد ابتدا مشكلات را شناسايي كند، ممكن است هر وزير جديدي كه انتخاب مي‌شود هر اتفاقي را به گردن مدير گذشته بيندازد، پس اگر به دنبال اصلاح راه و ادامه مسير هستيم، بايد در چارچوب قانون فعاليت كرد، چراكه قانون است كه در بخش‌هاي مختلف كشور مبنا و پايه كارشناسي، علمي و تجربي دارد.
دولت لايحه‌اي مبني بر لايحه تفكيك وزارت صنعت از بازرگاني به مجلس ارايه كرد، لذا مشخص مي‌شود كه اين تهديد هميشه در بدنه دولت وجود داشته كه دو وزارتخانه صنعت و بازرگاني در يكديگر قابل جمع شدن نيستند و دولت احساس كرده كه وزارت صنعت و بازرگاني بايد از يكديگر جدا شوند.
رأي دادن صرف به برنامه حرف بوده و منطقي نيست چراكه ممكن است حرف‌هاي خوبي زده شود، اما شايد نتوان در عمل آن را اجرايي كرد، لذا بايد ديد كه در نهايت در عمل چه مي‌شود.
الزاما نبايد كابينه از يك گروه يا جريان خاص باشد، هر شخصي كه كارشناس‌تر باشد بايد در كابينه حضور داشته باشد، البته طبيعي است كه شخصي كه از لحاظ تفكرات سياسي با دولت هم فكر است در بخش‌هاي سياسي به كار گرفته شود، اما در وزارتخانه‌هايي كه سياسي نيستند بايد مهارت و تجربه فرد ملاك انتخاب قرار گيرد.
متاسفانه بيشتر وزارتخانه‌هاي دولت سياسي شده و حتي به نيروي خدمات يك مجموعه سياسي نگريسته مي‌شود، در حالي كه در دنيا نيز دولت‌ها و وزرا تغيير مي‌كنند و مابقي كارشناسان در جايگاه خود حضور دارند، اما در ايران با تغيير يك استاندار بيشتر فرمانداران و روساي ادارات نيز به ترتيب تغيير مي‌كنند و به همين نحو نيز تمام سيستم تغيير مي‌كند.
ديگر در سيستم اداري و اقتصادي كارشناس به عنوان كارشناس وجود ندارد، پست كارشناسي موجود است، اما فرد منتخب كارشناس نيست و اسمش كارشناس بوده اما در واقع كارشناس واقعي نيست، فردي كه دو ماه آمده چه تجربه‌اي دارد، حتي اگر اسم كارشناس روي آن گذاشته شود.
جوان و پير از لحاظ مديريتي محلي از اعراب ندارد، آيا شخصي كه كاردان‌تر و باتجربه‌تر است بايد كنار گذاشته شود و شخص جوان در كابينه حضور يابد؟ به چه علت در كجاي دنيا اينگونه رفتار مي‌كنند؟ البته اگر شخصي كاردان، باتجربه و باسابقه بوده طبيعي است كه جوان بودن بهتر از جوان نبودن است.
هر وزيري اشتباهات و نكات مثبتي در كارنامه خود داشته است، اگر وزيري در حال حاضر اشتباهي داشته آيا تضميني وجود دارد كه نفر بعدي اشتباه نمي‌كند، به نظر بنده بايد اشتباه هر فردي به وي گوشزد و با آموزش رفع شود تا اين اشتباه بار ديگر تكرار نشود و اين فرد براي كشور سرمايه شود.
اگر من جاي دولت بودم به اين راحتي چنين تغييراتي اعمال نمي‌كردم، لذا اگر افرادي كه با دولت كار مي‌كردند خلاف قوانين عمل مي‌كردند، بايد به آنها گوشزد مي‌شد كه نبايد خلاف قانون عمل مي‌كردند و با مجلس در چارچوب قانون تعامل مي‌شد كه آنچه مبناي قانوني داشته اجرا شود و اگر اشتباهي بوده قول داده مي‌شد كه تكرار نشود.
مشكل آنجا بوده كه وزيري جناحي، سياسي و خلاف قانون عمل مي‌كند و دولت به جاي رفع مشكل افراد را تغيير مي‌دهد، لذا اگر دولت بپذيرد قانون را اجرا كند و مجلس بپذيرد كه بر قانون نظارت كند مشكلي به وجود نمي‌آيد و اگر ضعفي در اجراي قانون وجود دارد بايد كمك كرد كه اصلاح شود.
انسان‌ها منابع با ارزش و قيمتي هستند، برخورد با انسان‌ها برخورد ساده‌اي نيست و اگر به يك شخصي ميدان و امكاني داده شود و اين فرد در اين ميدان تمرين كند و به يك‌باره رها شود، مشخص نيست چه سرانجامي پيدا مي‌كند.
حدود 40 سال است كه افراد انتخاب مي‌شوند و پس از مدتي زيرپاي آنها كشيده مي‌شود، اگر به طول اين 40 سال نگاه شود چند فرد علمي و باتجربه را مي‌توان نام برد كه نامش برده مي‌شود انگ‌هاي مختلف به آن نچسبانند.
هيچگاه در كشور نتوانستند ضعف‌ها را اصلاح كنند بلكه ضعف‌ها هميشه بزرگ شده تا بزرگان به زمين زده شوند.