وحدت طلب باشيم

موضوع انتخاب رييس مجلس شوراي اسلامي در حالي اين روزها به اخبار اصلي كشور در حوزه سياسي تبديل مي‌شود كه نياز به يك اصل اساسي ناديده گرفته شده و آن نقش منتخبان ملت در اين انتخاب است. اصلي كه اگر به آن توجه شود به خوبي بي‌نتيجه بودن بحث‌هايي را كه حول اين محور شكل مي‌گيرد مي‌توان دريافت. واقعيت اين است كه اصل انتخاب رييس مجلس به نظر خود نمايندگان منتخب ملت باز مي‌گردد. در همين راستا تنها كاري كه از سوي افراد و جريان‌هاي مختلف سياسي برمي‌آيد، ايفاي نقش يك راهنماست. ‌رفتار سياسيون در روزهاي باقيمانده تا تشكيل مجلس دهم بايد به‌گونه‌اي باشد كه نمايندگان آزادانه بتوانند فردي را متناسب با سليقه سياسي خود انتخاب كنند و موضوع را به قضيه اسلام و كفر تبديل نكنند. اگر از يكي شنيدند نگويند، عارف مسلمان است و اگر از يكي ديگر شنيدند، نگويند لاريجاني كافر است، يا برعكس. انتخاب رياست مجلس، يك انتخاب ساده‌ بر عهده نمايندگان است. حال اگر اين مورد را به موضوع حيثيتي تبديل كنيم، پسنديده نيست، هرچند نظرات مختلفي در اين زمينه وجود داشته باشد. در اين صورت موافقان و مخالفان تنها مجاز به مطرح كردن بحث‌هاي سياسي هستند كه مي‌تواند راهنماي مسير نمايندگان منتخب باشد. با تمام بحث‌ها و اختلاف‌نظرهايي كه طي روزهاي گذشته بر سر كرسي رياست در گرفته است، يك واقعيت را نبايد فراموش كرد و آن اينكه در عالم سياست هيچگاه يك نفر به‌طور مطلق عالي و يك نفر به‌طور مطلق بد نيست. پس نبايد كاري كرد كه منجر به كدورت شود. بعضي دوستان هستند كه با انتساب موضوع به شخصيت‌هاي عزيزي كه مورد احترام افكار عمومي هستند، نظراتي را در مورد بحث رياست مطرح مي‌كنند. اما بايد در پاسخ به اينگونه رفتارها گفت كه موضوع به افكار عمومي مرتبط نيست، تصميمي است كه بايد به تشخيص خود نمايندگان واگذار شود. نهايت كاري كه از دست سياستمداراني همچون ما بر مي‌آيد اين است كه تنها به بيان ديدگاه‌هاي سياسي خود بسنده كرده و صاحبان آرا را در انتخاب آزاد بگذاريم. معتقدم كه در اين فاصله بايد فضاي سالمي را ايجاد كنيم تا قضيه رياست خيلي داغ نشود و حداقل اينكه تحليل‌هاي خود را حيثيتي نكنيم. اكنون اتحادي بين دو جريان اصلاح‌طلب و معتدل ايجاد شده است، اتحادي كه ما براي ادامه كار و تداوم روش‌هاي مورد نياز براي تقويت دولت، به آن نيازمند هستيم. حالا اين اتحاد چه در عرصه انتخابات و چه در تعيين رياست قوه مقننه باشد. ما در اين زمان حساس نيازمند اين هستيم كه وحدت اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرايان آسيب نبيند. اگر اين قضيه براي همه چهره‌هاي سياسي مهم باشد و با تكيه بر آن، در مسير سياسي كشور حركت شود، مي‌تواند يك سال روشني را پيش روي روابط دولت و مجلس رقم بزند.