روزي كه با همه روزها فرق داشت

دوم خرداد در تقويم كشورمان، تنها يك روز انتخاباتي نبود. دوم خرداد فصل نويني در تاريخ انقلاب اسلامي بود، كه با شعار اصلاحات به سمت اصلاح روند گذشته‌ حركت كرد. اين واقعه كه به حماسه‌اي بي‌بديل در ادوار انتخابات ايران تبديل شد، نو كردن را در چهارچوب اهداف و آرمان‌هاي انقلاب اسلامي پياده ساخت تا نويد آغاز دوره‌اي جديد در ايران را به مردماني بدهد كه با راي 20 ميليوني خود به استقبال تغيير رفتند. تاريخ ماندگاري دوم خرداد، همين است. توجه به نيازمندي‌هاي ملت در آن برهه تاريخي، اثرگذارترين اتفاق تاريخ سياسي را رقم مي‌زند، تا مسيري نو را در انقلابي كه بسان جواني 19 ساله بود، رقم بزند. نياز به نو شدن، كه مبناي كار اصلاح‌طلبان قرار گرفت، اصلي نبود كه تنها در دايره اصلاح‌طلبي بگنجد. كساني كه اعتقادي به شعارهاي انقلابي نداشتند، در عمل به اصلاحات روي آوردند. آنها مجبور بودند كه پايبندي به شعارهاي اصلاح‌طلبان را محور كارهاي خود قرار داده تا در حلقه جمعيت 20 ميليوني قرار بگيرند. در ميان همه نكته‌سنجي‌هايي كه اصلاح‌طلبان در بين شعارهاي خود براي تغيير گنجاندند، آشنايي مردم با حقوق اساسي خود، از مهم‌ترين نتايجي بود كه آرمان‌هاي دوم خرداد را غير قابل بازگشت ساخت. حقي كه حتي اگر بگوييم آنطور كه بايد به مردم داده نشده اما همينكه توانسته آنها را با حقوق خود آشنا سازد، آغازي نو در ايران پس از پيروزي انقلاب بود. 19 سال از آن حماسه تاريخي مي‌گذرد. روزي كه تقويم برگ ديگري براي تغيير در ايران را با حمايت قاطبه مردم به ثبت رساند، همچنان مقتدارنه پابرجاست. به راستي دوم خرداد هر سال، يادآور اصولي است كه در همه حال در سپهر سياست كشور باقي مي‌ماند. چه اصلاح‌طلبان در مسند باشند و چه نباشند، چه شخصيت‌هاي نقش‌آفرين آن در صحنه حضور داشته باشند و چه از جمع دور بمانند، بايد به حماسي بودن اين روز ايمان و باور داشت. همانطور كه اصل انقلاب ماندگار است، اصل اصلاحات و اصلاح‌طلبي هم ماندگار خواهد بود. در ماندگاري اين روز همين بس كه همچنان يادها و خاطرات به نيكي از آن ياد مي‌كنند. يادي كه در خاطرات اكثريت ايرانيان باقيمانده، نشان از محبوبيت مردي از جنس اصلاحات دارد كه در حساس‌ترين دوران سياسي اين كشور، پاسخگوي نيازهاي ايرانيان بود.