نوبل به نويسنده اعتبار نميدهد
اسدالله امرايي
سوتلانا الكسيويچ نويسندهاي است كه خيلي به آن صورت كار ندارد. دو يا سه كار مستند دارد. ممكن است مترجمان ما سراغ او بروند اما با اين حال او به آن صورت رمان ندارد. لسينگ موقعي كه نوبل برد در ايران از او كتابي منتشر شده بود ولي بعد از برنده شدنش آثار بيشتري از او ترجمه شد. به هر حال خانم الكسيويچ نويسنده شناخته شدهاي براي ما نيست در حالي كه خيلي نويسندههاي ديگر در دنيا هستند كه استحقاق دريافت اين جايزه را دارند كه ممكن است اين فرصت از آنها سلب شود. كلا نوبل به نويسنده به آن صورت اعتبار نميدهد چه بسا بزرگاني چون فوئنتس، فليپ راث يا دكتروف نويسندههاي گردن كلفتي هستند كه نوبل نگرفتند. به هر حال وقتي نويسندهاي برنده نوبل ميشود، مترجمان به سمت ترجمه آثار او ميروند. يك بخش اين موضوع به خاطر اين است كه بازار نشر ميطلبد و قطعا مترجماني هم هستند كه بخواهند سراغ ترجمه آثار آن نويسنده بروند چه براي فرونشاندن عطش بازار نشر چه براي علاقه شخصيشان. اما از سوي ديگر نويسندگاني بودهاند كه نوبل بردند، اما در ايران مطرح نشدند. اين موضوع ممكن است به خاطر نوع نوشتن و عقايدشان بوده باشد. به طور كلي ميتوان دليل اقبال ترجمه آثار نويسنده جايزه گرفته را هم جامعه ادبي و هم تمايل ناشران دانست.