فرهنگ‌سازي و محيط‌زيست
فاطمه ذوالقدر
محيط زيست و سرمايه زيست محيطي، سرمايه ملي و متعلق به همه نسل‌هاست. اين سرمايه در شرايطي در حال از بين رفتن است كه حداقل تلاش‌ها براي حفظ و پاسداشت آن صورت مي‌پذيرد؛ به‌طوري‌كه فرآيند بهره‌برداري صنعتي و غيراصولي و غيرمجاز از اين منابع كاهش چشمگيري را در منابع طبيعي موجود و گونه‌هاي حيوانات، پرندگان و ماهيان باعث شده و محدود به يك منطقه يا شهر يا استان نمي‌شود. در شمال كشور در حال حاضر كه ميزبان پرندگان مهاجر هستيم شكار غيرمجاز گونه‌هاي پرندگان مهاجر را شاهد هستيم. همچنين متاسفانه در جنوب كشور استمرار فرآيند صيد غيراصولي باعث از بين رفتن دو گونه ماهي به عنوان سرمايه‌هاي طبيعي شده و در سال‌هاي اخير صيد غيرمجاز پرندگان مهاجر باعث كاهش گونه‌هاي نادر از اين پرندگان شده است. بايد در نظر داشته باشيم كه تغييرات اقليم و گرم شدن زمين و كمبود منابع غذايي در طبيعت و كاهش منابع آبي و افزايش گازهاي گلخانه‌اي بخشي از تغييراتي است كه به تنهايي خود باعث آسيب و خسارات جبران‌ناپذيري به طبيعت و محيط زيست و حيات وحش آن مي‌شود و نبايد با رفتارهاي غيرحرفه‌اي و غيراصولي و صدور مجوزهاي بي‌مورد به بهانه درآمدزايي، بيش از اين به طبيعت جفا وارد كرد. حفاظت و پاسداري از طبيعت و محيط زيست و حيات وحش آن نيازمند يك اقدام جامع و مسوولانه از سوي مسوولان و مردم است. در همين راستا، در جايگاه قانونگذاري براي تقويت نقش حافظان محيط زيست و جنگل‌بانان، لايحه حمايت از جنگل‌بانان و محيط‌بانان تنظيم و در حال طي مراحل قانوني براي تصويب است و در جايگاه نظارتي، به عنوان نمونه در خصوص صيدهاي غيرمجاز بررسي ميداني و تحقيقاتي در مجلس شوراي اسلامي انجام شد و متعاقبا سوال از وزير جهاد كشاورزي را براي شفاف‌سازي در اين خصوص مطرح كرديم.
اما اثربخشي اين اقدامات وابسته به بخش اجرايي و دستگاه قضايي نيز هست كه با توجه به وضعيت موجود محدود كردن مجوزهاي مربوط به شكار و صيد يك الزام و ضرورت است كه بايد نظارت عاليه و رفتارهاي بدون تعارف و قاطع با ناقضان قوانين و تعدي‌كنندگان غيرمجاز به حريم طبيعت نيز توسط ضابطان قضايي و دستگاه‌هاي اجرايي متولي صورت پذيرد. افزايش اثربخشي و كارآمدي قوانين، برنامه‌ريزي‌ها و سياستگذاري‌ها همگام با تقويت فرهنگ احترام به طبيعت و محيط زيست و منابع آن و نهادينه كردن فرهنگ امانتداري به عنوان اينكه نسل حاضر امانتداران سرمايه‌هاي طبيعي براي واگذاري به نسل بعد هستند، مي‌تواند بسيار پررنگ‌تر نقش حمايتي از طبيعت را ايفا كند كه در تحقق اين مهم آموزش و فرهنگ‌سازي در درون خانواده و در نهادهاي آموزشي كشور يك الزام است كه در اين راستا، در كميسيون فرهنگي و فراكسيون محيط زيست آمادگي لازم را براي حمايت‌هاي لازم و همه‌جانبه جهت اجراي طرح‌ها و برنامه‌هاي آموزشي و فرهنگي داريم.