پرسپوليس قهرمان ليگ برتر شد
قرمزته
آبي آبليموجات
علي كربلايي
تابستان گذشته خوشبينترين طرفداران پرسپوليس هم گمان نميكردند با محروميتي كه گريبان تيمشان را گرفته بتوانند بهترين فصل تاريخشان را رقم بزنند. پرسپوليس شروعي استثنايي در ليگ داخلي و ليگ قهرمانان داشت؛ تيمي كه تنها با 12 بازيكن ثابت پاي به مسابقات ميگذاشت و بازيكنان كليدي يكي پس از ديگري مصدوم ميشدند و در ديدار حساس مقابل السد قطر برانكو مجبور شد به آدام همتي بازي بدهد و اين بازيكن براي اولينبار در آن مسابقه در تركيب ثابت سرخپوشان قرار گرفت. پرسپوليس با وجود چنين شرايطي به شكلي معجزهگونه به فينال ليگ قهرمانان آسيا رسيد و در نهايت مقابل كاشيما آنتلرز ژاپن متوقف شد. همزمان در ليگ برتر هم پرسپوليس نتايج خوبي ميگرفت و موفق شد با وجود كمبود مهره با جنگندگي بازيكنانش صدر جدول ليگ را در اختيار داشته باشد.
نيمفصل دوم با اضافه شدن مهرههاي جديد به تركيب پرسپوليس، همگان تصور ميكردند اين تيم غيرقابل مهار خواهد شد و با جان تازهاي كه به تيم دميده شده حتما به راحتي قهرمانياش را تكرار ميكند. اما همانند نيمفصل اول هيچ چيز مانند پيشبينيها پيش نرفت و پرسپوليس نتايج بسيار بدي ميگرفت. تنها شكست اين تيم در ليگ برتر اين فصل هم در نيمفصل دوم و مقابل فولاد رقم خورد. سرخهاي پايتخت در ديدارهاي پاياني ليگ عملكرد بسيار نااميدكنندهاي داشتند و با تساويهاي پيدرپي، جايگاهشان را از هميشه متزلزلتر ميديدند. شانسي كه شاگردان برانكو داشتند اين بود كه ساير مدعيان قهرماني هم همزمان دچار افت شده بودند و نميتوانستند از لغزشهاي پرسپوليس به نحو احسن استفاده كنند. پرسپوليس در ديدارهاي پايانياش با تنها يك برد ميتوانست قهرماني را قطعي كند اما تساويهاي سريالي اين تيم كار را به هفته آخر و ديدار در شهر جم رساند. بوديمير، خريد پرحاشيه پرسپوليس روي ارسال ترابي موفق شد دروازه رحمان احمدي را باز كند و گل قهرماني پرسپوليس را به ثمر برساند. بوديمير در هفته ما قبل آخر نيز موفق شده بود پنالتي تيمش مقابل ماشينسازي را بگيرد و در دو بازي پاياني ارزشهاي خودش را ثابت كرد.
اما براي درك موفقيتهاي پرسپوليس، بايد نگاهمان فراتر از اين يك فصل باشد. به جرات ميتوانيم بگوييم «عصر برانكو» در پرسپوليس يكي از باشكوهترين دوران تمام تاريخ اين تيم است؛ تيمي كه در گذشته بزرگان زيادي داشته و به افتخارات زيادي دست پيدا كرده است. برانكو با سه قهرماني پياپي در ليگ برتر پرسپوليس را به همراه سپاهان به پرافتخارترين تيم تاريخ ليگ برتر تبديل كرد و موفق شد تعداد تمام قهرمانيهاي تاريخ پرسپوليس در ليگ سراسري را به عدد 12 برساند. برانكو فصل اول سختي در پرسپوليس داشت و با تفاضل گل به نايبقهرماني رسيد. هواداران پرسپوليس آن فصل را بهترين فصل تيمشان ميدانند. آن فصل يك نقطه عطف در تاريخ پرسپوليس بود. سرخها در بازي پاياني موفق به قهرماني نشدند، اما هواداران دقايقي ايستاده تيمشان را تشويق و براي اولينبار چنين صحنهاي را در فوتبال ايران خلق كردند. هواداران برانكو و بازيكنان تيم را تشويق كردند و به آنها اين قوت قلب را دادند كه قدردان زحماتشان بودند. همين رابطه عميق بين هواداران و برانكو، اين جرات را به مربي كروات سرخها داد تا با بازيكنان ياغي تيمش برخورد كند. كنار گذاشتن ستارههايي مثل رامين رضاييان و محسن مسلمان، در شرايط عادي غيرممكن بود چرا كه سكوها شديدا پشت اين ستارهها بودند و تنها كسي كه ميتوانست اين كار را بكند، برانكو ايوانكوويچ بود. برانكو با اين كارها نظم تيمش را حفظ كرد و پرسپوليس را به معناي واقعي كلمه تبديل به يك تيم كرد. ستاره اصلي پرسپوليس در مسير هتتريك قهرماني، شخص برانكو ايوانكوويچ بود. او موفق شد ليگ برتر ايران را سه بار فتح كند و يك بار نايب قهرمان بشود. برانكو بعد از تنها چهار فصل حضور در ليگ برتر ايران تبديل به يكي از پرافتخارترينهاي تاريخ ليگ شده است.
به هر حال پرسپوليس سومين قهرماني متوالياش را در ليگ برتر كسب كرد و حالا در شرايطي كه طرفداران استقلال قهرماني پرسپوليس را غير فوتبالي و ناشي از عوامل غيرفني ميدانند، پرسپوليسيها ميتوانند شادمانه از كنار اين حرف و حديثها بگذرند و با تأسي به مرحوم علي حاتمي، ديالوگ ماندگار فيلم «مادر» را تحويل استقلاليها دهند و بگويند: قرمزته، آبي آبليموجات!